Van drieduizend boeken naar bijna niks
Iedere week publiceren we op deze website een deel van een hoofdstuk uit ons boek. Deze week hoofdstuk 4.
Iedere week publiceren we op deze website een deel van een hoofdstuk uit ons boek. Deze week hoofdstuk 4.
Olaf: Ooit had ik een enorme kast waar ongeveer drieduizend boeken stonden te verstoffen. Ik ben een enorme boekenwurm en leesfanaat. Boeken waren en zijn nog steeds mijn lust en mijn leven. Het eerste dat ik doe als ik bij mensen thuis kom, is kijken in de boekenkast. De boeken die er staan, geven een beeld van de persoon in kwestie. Toch was een aantal van drieduizend boeken voor mij te veel. Het kwam voor dat ik een boek had gekocht en er later achterkwam dat het boek al in de kast stond! Boeken zijn naast leuk om te lezen ook gezellig. Maar voor mij woog de gezelligheid niet meer op tegen het gebrek aan overzicht. Daarom nam ik rond 2016 een drastisch besluit: ik besloot al mijn boeken te verkopen.
Ik belde Het Colofon in Arnhem en die hadden belangstelling voor mijn zorgvuldig opgebouwde collectie. Over de prijs waren we het snel eens. Ik rekende uit hoeveel digitale boeken ik daarvoor kon lezen: meer dan genoeg voor de rest van mijn leven. Een meneer van de boekhandel kwam een paar weken later langs met een veel te kleine bestelauto om de boeken én de boekenkasten op te halen. Ik had dit klusje uitbesteed aan Carmen, want ik gaf op dat moment les op Hogeschool Windesheim. Zij kreeg een paniekaanval van dat kleine autootje en de enorme hoeveelheid boeken en kasten die vervoerd moest worden. Ze ging snel hulp halen bij onze buurman Maik (die de prachtige boekenkasten destijds op maat had gemaakt). Dankzij zijn strabante optreden lukte het om alles in te laden en verliet het veel te kleine autootje met daarop vastgebonden de boekenkasten de Voorstsestraat in Ulft. Er viel een last van onze schouders. We bleven achter met een lege wand, stof en enorm veel ruimte.